Iedere dag zien we gruwelijke beelden, nog nooit waren er zoveel mensen op de vlucht voor oorlog, vervolging en geweld. Die beelden gaan ons zeer aan het hart. Het is meer dan duidelijk dat er wereldwijd naar oplossingen gezocht moet worden, maar hoe kunnen wij in Uithoorn en De Kwakel ons deel van de verantwoordelijkheid nemen?
De discussie over vluchtelingenopvang wordt niet altijd even genuanceerd gevoerd. Dat wakkert angstgevoelens aan en kan leiden tot onnodig negatieve beeldvorming. Maar laten we wel luisteren naar reële angsten en zorgen en waar het kan die proberen weg te nemen. DUS! wil niet meedoen met paniekpraat. Het gaat om goed informeren, zorgvuldig spreken en beweringen op waarheid controleren.
Uithoorn mag er trots op zijn dat het een van de plaatsen is waar de verplichte opvang van statushouders (vluchtelingen met een verblijfsvergunning) op schema loopt. Dat is lang niet overal het geval. Wij zijn geen voorstander van de extra opvang van statushouders (de mensen met een verblijfsvergunning) gezien de grote druk die er nu al is op de woningmarkt onder andere in verband met de herhuisvesting van bewoners van de Europarei.
We moeten deze vluchtelingen met een verblijfsvergunning onderscheiden van de groep asielzoekers die nog in de procedure zitten van de aanvraag van een verblijfsvergunning. Als het COA een vraag voor opvang van deze groep asielzoekers bij ons neerlegt, vinden wij dat we onze verantwoordelijkheid moeten en kunnen nemen. Die opvang moet plaatsvinden in relatie tot inwonersaantal en kosten en verantwoordelijkheden moeten inzichtelijk zijn. Wij pleiten voor kleinschalige opvang.
Wij zijn ervan overtuigd dat Uithoorn kan bijdragen aan de oplossing van een klein deel van het grote probleem en dat er in Uithoorn ook nu net als in de jaren 90 voldoende vrijwilligers zijn die kunnen en willen bijdragen aan de begeleiding van asielzoekers. Het is immers niet de eerste keer dat er asielzoekers naar Uithoorn komen. In de jaren 90 was er een relatief kleine noodopvang gedurende vijf jaar. Dat heeft nooit tot problemen geleid. Ook in Amstelveen, bijna op de grens van Uithoorn, was er een azc voor 350 asielzoekers. In die periode waren er 80.000 asielverzoeken aan in Nederland.
Uiteindelijk gaat het om medemensen op de vlucht voor vervolging, oorlog en geweld die hier bij ons een veilige plek en bescherming zoeken.
Wij kunnen dat,
samen,
dat hebben we al eerder laten zien.