Begin maart deden defence for children, stichting vluchteling en vluchtelingenwerk een oproep aan gemeenten om kenbaar te maken dat vluchtelingenkinderen een veilige plek in Nederland moeten krijgen.
De humanitaire crisis die zich (onder andere) op dit moment in de Griekse vluchtelingenkampen afspeelt staat later in de geschiedenisboeken van onze kinderen. Toen ik de oproep las, dacht ik: het is een druppel op een gloeiende plaat, maar ik wil mij op zijn minst uitspreken. Gelukkig denkt onze gehele fractie er precies zo over.
Inderdaad, we hebben geen beslissingsbevoegdheid als gemeenteraad. Maar we vragen ook niet om besluiten. We vragen ook geen budget of plan van aanpak. We vragen er inhoudelijk iets van te vinden.
Met het indienen van deze motie doen we een moreel appèl aan ieder die daadwerkelijk voelt en ziet dat zich een humanitaire ramp voltrekt en vindt dat Nederland in actie moet komen.
Natuurlijk verschillen meningen en kan het zijn dat de andere fracties er inhoudelijk anders over denken. En natuurlijk respecteren wij dat, maar wij vragen nadrukkelijk de andere partijen zich nu niet te verschuilen achter bewoordingen die uiteindelijk neerkomen op “Daar gaan wij niet over”. Over Schiphol en het kinderpardon gaan wij immers ook niet, maar bij deze dossiers kozen wij ervoor om ons gezamenlijk uit te spreken. Als deze situatie u werkelijk aan het hart gaat bent u dan bereid om uw hart te volgen?
Het alternatief is zwijgen, wegkijken en afwachten. De keuze is aan ons.